- doskonalić się
- несов.соверше́нствоваться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
doskonalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doskonalić samego siebie; stawać się lepszym w czymś, zdobywać coraz lepsze umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doskonalić się duchowo, zawodowo. Doskonalić się w jeździe na nartach, w śpiewie, w grze na jakimś instrumencie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doskonalić — ndk VIa, doskonalićlę, doskonalićlisz, doskonalićal, doskonalićlił, doskonalićlony «czynić coraz lepszym, doskonalszym, doprowadzać do doskonałości; ulepszać, poprawiać» Doskonalić swoje umiejętności, zdolności. Doskonalić technikę wykonywania… … Słownik języka polskiego
wykształcać się – wykształcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do abstraktów: tworzyć się w określonej postaci, doprowadzać się do większej sprawności, wznosić się na wyższy poziom; rozwijać, doskonalić się, zwłaszcza przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bogacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bogatym, gromadzić dobra materialne, powiększać majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieustannie, systematycznie się bogacić. Bogacić się własną pracą. Bogacić się kosztem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćwiczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać się, doskonalić się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ćwiczyć się w szermierce, w pisaniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokształcać się – dokształcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kształcić się dodatkowo, doskonalić zdobyte wykształcenie; pogłębiać swą wiedzę, poszerzać wiadomości, zdobywać nowe umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokształcać się na kursie, w studium podyplomowym. Każdy pracownik,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszlachetniać — ndk I, uszlachetniaćam, uszlachetniaćasz, uszlachetniaćają, uszlachetniaćaj, uszlachetniaćał, uszlachetniaćany uszlachetnić dk VIa, uszlachetniaćnię, uszlachetniaćnisz, uszlachetniaćnij, uszlachetniaćnił, uszlachetniaćniony 1. «czynić szlachetnym … Słownik języka polskiego
rosnąć — rzad. róść ndk Vc, rosnąćnę, rośniesz, rośnij, rósł, rosła, rośli 1. «o żywych organizmach: rozwijać się do momentu osiągnięcia dojrzałości; wzrastać» Dziecko rośnie. Drzewa, kwiaty rosną. Rośnij kwiecie wysoko. (Mickiewicz) ◊ Rosnąć jak na… … Słownik języka polskiego
postępować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, postępowaćpuję, postępowaćpuje {{/stl 8}}– postąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, postępowaćpię, postępowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc krok za krokiem, posuwać się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rosnąć — II {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}róść {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb c {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być kształtowanym, wychowywanym, chować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rósł w atmosferze życzliwości. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szlachetnieć — ndk III, szlachetniećeję, szlachetniećejesz, szlachetniećej, szlachetniećniał, szlachetniećnieli 1. «stawać się szlachetnym wspaniałomyślnym, rycerskim, prawym, sprawiedliwym, bezinteresownym; uszlachetniać się» W obliczu niebezpieczeństwa ludzie … Słownik języka polskiego